Parental Guidance

Voorafgaande aan een radio-uitzending [waarin ik een column zal gaan uitspreken, zie de YouTube player onderaan deze bijdrage] luister ik in de studio naar een geanimeerd gesprek tussen een gast en de presentatrice. De gast heeft de mond vol van wat wel en niet mag in islam. "Geniet, maar luister met mate" lijkt zijn devies als het gaat om muziek.

BETREKKELIJKHEID Dat er veel populaire muziek over ‘de’ moslimschreef gaat, is niet nieuw voor mij. De voorbeelden die de gast aandraagt zijn echter in mijn optiek volstrekt onschuldig; hij ziet het betrekkelijke niet in van een zin als "Jij bent alles voor mij". Je leest het goed, zo’n zin beschouwt die gast als haram (niet toegestaan), want alleen Allah mag Alles voor je zijn.

RELATIVERINGSVERMOGEN Mash’Allah, uiteraard is Hij alles voor mij, Hij heeft mij veel gegeven, waaronder het vermogen te relativéren. Zo’n tunnelvisie als van die radiogast is net zo amusant als die actie van de Bond tegen het Vloeken van ruim een jaar geleden. De Bond heeft toen het begrip backward masking nieuw leven ingeblazen door te beweren dat een liedje van de Belgische meidengroep K3 in de kern blasfemisch is.

OPENLIJKE BLASFEMIE Waar de radiogast en de Bond mijns inziens beter op kunnen letten zijn openlijk blasfemische teksten die onze jeugd om de oren krijgt. Neem nu de danshit van een paar jaar geleden "God’s a DJ" of dat Nederlandse rapnummer van niet zo lang geleden waarin meerdere malen voluit GVD wordt gezegd, nee, geschrééuwd. Of neem nu dat liefdesliedje van nu, gezongen door Loek Beernink. Als het personage ‘Nienke’ uit de Nickelodeon hitserie ‘Het Huis Anubis’ bezingt zij haar liefde voor ‘Fabian’. Niets mis mee, een liefdesliedje. Ware het niet dat ‘Nienke’ op het hoogtepunt van haar liefdesverklaring het volgende zingt over haar geliefde: "In mijn wereld is hij God". Kijk, dat gaat zelfs over mijn persoonlijke schreef (zeker als ik ‘God’ met de hoofdletter G schrijf :-).

NIEUWSGIERIGHEID Hoe ga ik dan om met het uitgangspunt van deze Nickelodeon serie die bij mij thuis goed bekeken wordt? Centraal staat immers Anubis, een Egyptische godheid. Het antwoord is heel simpel: regelmatig heb ik met Ahmed en Kiné naar deze serie gekeken (Yande vindt zich er te oud voor). Dan leg ik hen uit dat het beter is te bedenken dat godheden verzinsels zijn en dat alles werkelijk alléén van Allah afkomstig en afhankelijk is. En hoor ik nu bijvoorbeeld zo’n liefdesliedje uit die serie dan geef ik ook mijn uitleg aan mijn kinderen. Parental Guidance, dus. Maar wel zonder de verboden, want dat zou ze alleen nog maar extra nieuwsgierig maken…

www.youtube.com/watch?v=TS-0Xij2wWU