woensdag 25 juli 2012

Hó even, Abdulwadûd!

Alle voorbereiding ten spijt, ik had zelfs mijn medicatieschema aangepast, ben ik gisteren gestopt met vasten. Jammer. Echt bálen – maar ik kon niet anders.

Vrijdag 20 juli jl. (nog nèt vakantie) is het dag 1 van de ramadan. Tijd voor aanbidding in de vorm van vasten! Ik heb mij voorgenomen nòg meer aandacht besteden aan de Masnawxee dan ik al deed vóór deze maand. De Masnawî (geschreven door Rûmî, 1207-1273) is als een gids voor de koran. De eerste openbaring van de koran wordt herdacht tijdens Leilat al-Qadr, de Waardevolle Nacht, die valt in de nacht van 26 op 27 ramadan.

Maandag 23 juli jl., dag 3 van de ramadan. Het is mijn eerste werkdag na twee weken vakantie en mash'Allah wat valt het vasten vies tegen. Na thuiskomst ben ik kapòt en heb ik geen energie meer over om te lezen. Ik neem koude douches om de hitte de baas te worden en doe hazenslaapjes. Ook wèrken is aanbidding, zo weet ik. Met alle liefde voor Hem wil ik het vasten en werken combineren: aanbidding²! De volgende ochtend vroeg begin ik opnieuw te vasten.

Dinsdag 24 juli jl., dag 4 van de ramadan:

Ik voel dag 3 nog in mijn benen. Bij het optillen van een zware bak vol met bestek (ik werk in een spoelkeuken) duizelt het me en ik denk "Hó even, Abdulwadûd!" Na rijp beraad met mezelf (intentie-check :-) besluit ik te stoppen met vasten. Gezondheid is nummer één! Ik loop naar de keuken en drink een hele karaf ranja leeg. "Ik zou morgen opnieuw kunnen proberen te vasten," zeg ik tegen een collega. "Morgen wordt het warmer, overmorgen nog meer," zegt ze. Ik besluit te stoppen.

Terug in mijn spoelkeuken krijg ik gezelschap van Henk. Met hem is het altijd goed samenwerken. Hij is opmerkzaam en heeft altijd precies in de gaten welke hulp ik nodig heb om de afwasstroom in goede banen te leiden.

"Je bent er niet helemaal bij, hè Abdul," zegt hij.

Dat heeft hij goed in de gaten! Vasten maakt een mens duf en kan zeker "het reactievermogen beïnvloeden". De ramadan zou een bijsluiter moeten hebben :-)

Incha Allah heb ik nu meer energie zodat ik weer toekom aan het lezen van de Masnawî (de Nederlandse vertaling van het complete werk). Vlak vóór de ramadan heb ik het boek (zes delen in een box) cadeau gekregen – van de vertaler dezes, nota bene. Dat heb ik als een teken beschouwd. De laatste maanden heeft het mij ontbroken aan kennisvergaring over islam. Dit cadeau kwam precies op tijd!

Mash'Allah.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Zeg 't maar

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.