zaterdag 23 april 2016

Aanvallen!

Januari 1998. Het is ramadan en ik ben onderweg naar Senegal (mijn vrouw staat op het punt van bevallen en ik hoop op tijd te zijn). We krijgen een verrukkelijke vliegtuigmaaltijd voorgeschoteld. Met vele andere passagiers kijk ik verlangend naar de ondergaande zon: tien kilometer boven de aardbol lijkt het wel éeuwen te duren tot het moment van iftaar (het verbreken van het vasten). "Mogen we al beginnen?" vraagt een toerist (niet-moslim) aan een stewardess. "Uiteraard," zegt ze.

Dan raakt de zon de horizon. Mogen we nu al beginnen? Of moet de zon eerst voor de helft achter de einder zijn verdwenen? Eindelijk is iftaar daar en luid klinkt uit vele kelen de takbier: "Allahoe akbar!" Allah is Groot. We danken onze Schepper dat we weer een dag hebben mogen vasten en vallen aan.

Ik hoop binnenkort weer eens naar Senegal te gaan en bedacht me net dat wanneer er nu, in het huidige tijdsgewricht, "Allahoe akbar!" wordt geroepen in een vliegtuig, dat dat zeker als verdacht gedrag zal worden beschouwd. En in het openbaar het gebed (salaat) verrichten, bijvoorbeeld nabij de gate, kan dat nog? Wanneer het zover is, laat ik het je weten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Zeg 't maar

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.